Zes keer per jaar, namelijk half oktober, november, december, januari, februari en maart, vinden de wintertellingen van vogels plaats. Er wordt dan een vaste route over elk kavel gelopen, waarbij alle vogels worden geteld die gehoord en/of gezien worden. Het is een lastige telling omdat de vogels hoog over kunnen vliegen, omdat ze in de meeste gevallen niet meer dan “piep” roepen, of omdat ze onzichtbaar en zwijgzaam in de struiken kunnen zitten. Het heeft daarom niet veel zin om verschillende soorten te vergelijken zonder dit in het achterhoofd te houden.

Ook absolute aantallen op zich zijn zinloos; er strijkt een groep vinken neer op de plaats waar je 10 minuten geleden bent geweest en als je naar rechts gekeken had i.p.v. naar links, had je misschien dat Vuurgoudhaantje gezien. Relatief wordt het een ander verhaal. Je kunt trends over de jaren zien en je kunt zien in welke maanden soorten het meest te zien zijn.