Afgelopen zaterdag hebben we onze (maandelijkse) wintertellingronde weer gelopen in kavel 4. Het was geen slechte ronde, het weer was wat guur, maar er stond bijna geen wind en het bleef droog. Wat vogels betreft was het ook heel aardig, zo hadden we bijvoorbeeld Baardmannetjes en Waterrallen. Maar we waren nog niet in ons kavel geweest sinds de laatste zomertelling en wat overheerste waren de gevolgen van alle werkzaamheden van Dunea. In ons kavel 4 gaat het om winning 4 en 8 om precies te zijn.

Winning 4 ligt langs de zuidrand van ons kavel. Alle leidingen zijn compleet vernieuwd van deze winning en hij is 50 m naar het westen verlengd. De winning zelf is niet ingrijpend veranderd qua aanzicht. Het is wat meer open geworden door het verwijderen van struikgewas aan weerszijden, er zijn houtsnippers op de bodem gestrooid en het westelijke gedeelte is een flauw hellinkje geworden die eindigt bij een put. Op deze plek is ook de archeologische vondst van een oude boerderij gedaan.

De verlenging naar het westen van winning 4

Op de houtsnippers groepjes van Oranjerode Stropharia’s en Gewone Zwavelkoppen. Leuk, die paddenstoelen, maar desondanks ben ik niet zo blij met die houtsnippers. Ongetwijfeld bedoeld als werkpad. Het resulteert door het verterende hout in voedselrijke situatie.  Je ziet her en der de distels al opkomen.

Wat meer in het oog springt is de nieuwe kleine infiltratieplas, de reden voor de uitbreiding van winning 4.

Nieuwe infiltratieplas, genaamd 28-2

De plas voedt winning 4 naar het zuiden, maar door het voortdurend inpompen van rivierwater (“infiltreren”) onstaat er aan de noordzijde van dit plasje een forse kwel in de lager gelegen vallei. Deze heeft ooit de weinig complimenteuze naam “Dode bomenmeer” gekregen, naar de infiltratieplas die hier vroeger lag. Na de regeneratie rond 2000 had dit een fraaie vochtige duinvallei moeten worden, maar door het ontbreken van beheer was deze vallei volledig dichtgegroeid met duindoorns.  Nu is het een duinmeer van ca 40 cm diep geworden, dat naar verwachting snel zal veranderen in een rietmoeras, leuk voor de vogels, maar zoals gezegd, het had potentie om een fraaie vochtige duinvallei te worden.

Het verdronken Dode bomenmeer.

Op de volgende foto, waarvoor ik even op een duintop geklommen ben, zie je de nieuwe infiltratieplas 28-2 en het kwelwater  ernaast.

Links een gedeelte van de verdronken vallei, rechts de nieuwe infiltratieplas

Lang geleden lag er iets ten noorden van het Dode bomenmeer een langgerekte infiltratieplas, die zich nu half gevuld heeft met water. Als deze niet beheerd wordt, zal ook hier een rietstrookje ontstaan, je ziet het al oprukken vanaf één kant. Ik hoop dat Dunea hier haar verantwoordelijkheid neemt.

Ten oosten van deze oude omtrek van een infiltratieplas liggen nog twee kuilen, die nog het meeste weghebben van bomkraters. Aangelegd als natuurherstelmaatregel als compensatie van het destructieve werk aan winning 4. Steile hellingen en onderin een plasje water met een plukje riet. Kansloos en beschamend, als je het mij vraagt.

Nog wat verder naar het noorden komen we in het Paardenkerkhof, een evenmin gezellig klinkende naam van een vallei met vochtige duinvalleipotenties. Deze vallei vormt bijna de noordwestgrens van ons kavel. Evenmin beheerd en volgegroeid met duindoorns. In één miniem hoekje stonden nog wat vochtige duinvalleiplantjes, bijna als een relict. Ook hier is het waterpeil met de uitbreiding van winning 4 flink gestegen. Hoe we dat weten? Niet door er in te lopen, want de vallei is met zijn duindoorns zo goed als onbegaanbaar. Terwijl we hoog en droog stonden op de rand van de vallei, hoorden we echter hevig geplas van drie reeën die zich uit de voeten maakten, op een plaats die voorheen altijd kurkdroog stond…

Al met al forse wijzigingen, we zullen een nieuwe route moeten zien te vinden in kavel 4.