Op weg naar ons kavel (4) in het zuiden van Berkheide, lopen we altijd langs de vogeltrekpost Berkheide: een heuvel die uitsteekt in het omliggende duin, met een bankje op de top. Een geliefde uitkijkplek voor wandelaars, maar ook een mooi uitkijkpunt voor vogelaars met telelenzen, die de vogeltrek langs de kust in het voorjaar registreren. Soms lopen we even langs voor een praatje, een aantal mensen die daar staan zijn ook lid van de Werkgroep Berkheide. Je krijgt dan meestal een jaloersmakende lijst van bijzondere vogels over je uitgestort die vaak nét overvlogen, en hoe we deze hebben kunnen missen… De laatste keer ontlokte mij dit de vraag of we wel in dezelfde duinen aan het vogels tellen waren.

We hebben een excuus, want broedvogels tellen (wat wij doen), is een andere manier van waarnemen in een terrein. Bij broedvogeltellingen ben je vooral op het gehoor bezig. We tellen immers territoria van vogels en die laten door gezang horen dat dit “hun plekkie is”. Je kijkt dus relatief weinig in de lucht naar overtrekkende vogels, want die hebben niet echt binding met ons kavel. Maar dat je daardoor een hoop mist wordt wel geïllustreerd door de waarnemingen van de trektellers afgelopen zaterdag en zondag. René van Rossum, hofleverancier van de vogelfoto’s op deze site, was zo vriendelijk mij een lijstje te sturen, én een aantal van zijn prachtige foto’s die hij afgelopen weekend op de trektelpost gemaakt heeft. Daar zit ook een foto van een Argusvlinder die hij op de telpost zag.

Dit is zijn verhaal:

Met de klok mee: een vrouwtje Wielewaal, een Reuzenstern, een Argusvlinder en een Bijeneter.

(Op een mobiel komt de Bijeneter voor de Argusvlinder)