Een andere winterannuel (zie vorige bericht) is het Kandelaartje. Het Kandelaartje behoort tot de Steenbreken, onder de tuinliefhebbers wellicht beter bekend als Saxifraga. Steenbreek en Saxifraga betekenen hetzelfde: plantjes die in rotsachtige omgevingen in staat zouden zijn om stenen te splijten. Plantenwortels hebben grote kracht, denk maar aan boomwortels die het asfalt omhoog duwen, maar in dit geval wordt de kracht van dit geslacht van kleine plantjes nogal overschat. Steenbreken weten zich wel te vestigen in spleten van stenen. Verreweg de meeste soorten groeien in de bergen, en er zijn aardig wat soorten die toegepast worden in rotstuintjes.

Dan is een Saxifraga die op kaal zand groeit een boeiende uitzondering. Een andere Nederlandse Steenbreek groeit niet op stenen maar in drassige graslanden in Zuid-Limburg, de Knolsteenbreek. Verder is er nog een zeldzame stinzeplant, het Haarlems Klokkenspel. En dat zijn alle steenbreken die je kan verwachten in een land zonder bergen.

Door de vorm van deze “duinsteenbreek” is het begrijpelijk dat het plantje Kandelaartje genoemd wordt. Ook de wetenschappelijke naam, Saxifraga tridactylites, vrij vertaald als de “drievingerige steenbreek” is heel logisch als je naar de bladvorm kijkt van dit plantje. Het Kandelaartje lijkt wel op een vetplantje door de dikke bladeren. Het kan periodes van droogte en felle zonneschijn doorstaan. Een zeer opvallende verschijning door de rode verkleuring in de leerachtige blaadjes, in combinatie met fraaie witte bloempjes, door iedereen eenvoudig te vinden op zanderige stukjes in heel Berkheide.

Kandelaartje – Kavel 4 – 4 april 2021 – foto van Co Hoogenboom