Zingend mannetje 26 mei. Alle foto’s van Marijn Prins
Weer een aantal dagen later ging ik terug, om eens goed te kijken of er al iets van nestindicerend gedrag te zien was. Ik trof echter geen klauwier meer aan, slechts een luid zingende Grasmus. Dat leek me geen goed teken. Gedesillusioneerd ging ik daarna op vakantie.
Begin juli nam ik weer een kijkje op de plek en trof zowaar toch weer het mannetje aan. Opnieuw hoopvol, maar in de week erna zag ik hem slechts één keer in twee bezoeken, weinig actief, terwijl van het vrouwtje ieder spoor ontbrak. Ik ging ervan uit dat het niks was geworden en ook niks meer zou worden.
Groot was mijn verbazing toen ik op 20 juli toch nog maar een keer ging kijken. Rond een dalletje net naast het stuk dat ik telkens in de gaten had gehouden, trof ik een hevig alarmerend mannetje én vrouwtje. Dat móést wel duiden op jongen, in een nest of al uitgevlogen! En ja: het vrouwtje verdween op een gegeven moment met een dikke rups een duindoornstruweel in, waarna een zacht, schril gekweel te horen was. Dat bleek echter niet de plek van het nest, want dat vond ik vrij toevallig op borsthoogte in een klein meidoornstruikje nabij, leeg. Ik vermoed dat de jongen toen net uitgevlogen waren en dat ik dus precies de ca. twee weken dat de jongen in het nest gevoerd moeten zijn gemist had.
Mannetje en vrouwtje 22 juli
Na een aantal dagen lieten de jongen zich voor het eerst ook zien. Eerst twee, toen drie en mogelijk nog een vierde. De ouders voerden allerlei grote insecten, zoals hommels, sprinkhanen, een kolibrievlinder en in de laatste fase ook een hele vleugel van een zangvogel. De in eerste instantie korte staartjes van de jongen groeiden en ze begaven zich bij elk bezoek verder van de nestlocatie af. Op 2 augustus zag ik de familie er voor het laatst. Tot ten minste 19 augustus zijn het mannetje en twee jongen elders in Berkheide nog waargenomen. Dit betreft het eerste broedgeval in Berkheide sinds 1975 (volgens Bijzonder Berkheide), destijds geflankeerd door alarmerende Paapjes en wellicht een koerende Zomertortel op de achtergrond…
Juveniel 26 juli
Mannetje voert juveniel 26 juli
Fantastisch. Geen vogelaar, maar hier krijg ik wel hartkloppelingen van
Wat een mooi verhaal. Complimenten ook voor de foto’s.
Dit is wel heeeeeeeel gaaf. Zondag 21 augustus had ik in het valleitje direct achter Hotel Duinoord nog een jonge vogel. Geen andere gezinsleden gezien, maar ik was er maar kort.
Geweldig nieuws! Soorten uit vervlogen dagen die terugkeren. Nu nachtzwaluw en steenuil nog.