Je zou zeggen dat een Natura 2000 gebied als Berkheide goed beschermd is, maar ik zou bijna willen zeggen: niets is minder waar. Van alle kanten word je geconfronteerd met nieuwe bedreigingen, elk jaar opnieuw.

Om er een paar te noemen: Valkenhorst is een grote nieuwe wijk tegen de duinen aan. Wij misgunnen niemand een woning, zeker met de huidige woningnood, maar we zien geen goede maatregelen om de extra stikstofneerslag tegen te gaan in de al overbelaste duinen. In plaats daarvan wordt er druk gegoocheld met boekhoudkundige trucs om aan te tonen dat de duinen geen schade zouden oplopen.

Verder heeft Dunea vergaande plannen om hun drinkwaterwinning op korte termijn te vergroten en dit geheel in Berkheide te realiseren. Een enkele keer is dan natuurwinst te realiseren door bijvoorbeeld elders een verwaarloosde vallei op te knappen (zie de Dichtedel ten noorden van de Muur), maar in andere gevallen dreigen er nieuwe infiltratieplassen aangelegd worden die ongewenste grondwaterpeil veranderingen in nabijgelegen vochtige duinvalleien zullen veroorzaken.

En dan blijkt er ook nog zoiets te zijn als de Unmanned Valley, een onderneming die allerlei bedrijven faciliteert om met drones te experimenteren. Dat zal voor een deel op een terrein van het voormalige vliegveld gebeuren, maar er is ook sprake van een zogenaamde “vliegcorridor” boven Berkheide, waarlangs grote drones Berkheide kunnen passeren op weg naar zee. Op zee kunnen ze dan experimenteren met het afleggen van grotere afstanden, zonder dat de drone door de bestuurder op de grond gezien wordt. Daar worden we natuurlijk niet blij van, we zijn beducht voor verstoring als die dingen op geringe hoogte en veel lawaai langskomen, zowel voor de recreanten als de (broed-)vogels. We hebben als Stichting Berkheide Coepelduynen en de Stichting Duinbehoud overleg gevoerd, maar je weet pas echt waarover je praat als de betreffende drones ziet vliegen op de voorgeschreven hoogte.

Op 18 mei gingen Ben en ik daarom langs op het vliegveld, waar we ontvangen werden door vertegenwoordigers van twee bedrijven die over de duinen naar zee willen gaan vliegen in de toekomst. We moesten snel zijn, want er zou weer een opvoering beginnen van Soldaat van Oranje op het terrein naast ons. Daar bleken we te laat voor want op een gegeven moment schalde de herkenningstune van De Soldaat over het vliegveld, de Dakota werd verreden en er scheurde een acteur in leren jas langs op een ouderwetse motor. Maar goed, de drones dus.

De drones die voor deze lange vluchten worden gebruikt zijn een soort vliegende vleugels van 1,60 m spanwijdte met propellertjes, waarmee hij verticaal kan opstijgen. De propellers worden vervolgens gekanteld waarna hij horizontaal vliegt als een vliegtuig (en dus veel minder energie gebruikt als de helikopterdrones).

Op de foto’s stijgt zo’n drone verticaal op, waarna er gestegen werd tot 100 en 120 meter hoogte. Vervolgens kwam hij op deze hoogte een paar keer boven onze hoofden voorbij.

De drone als stipje in de blauwe lucht

En dan de enige vraag die ertoe doet: was het een groot lawaaierig ding?
Nee. Hij maakt wel wat meer geluid bij het opstijgen, maar ik verwacht niet dat dit bijvoorbeeld in het nabijgelegen Panbos hoorbaar is. Eenmaal op hoogte moesten we veel moeite doen om hem te horen en op 100 m hoogte was het ook een klein stipje. De Veldleeuwerik die vlakbij zong reageerde niet voor zover ik kon beoordelen, en ook de Witte Kwikstaart gaf geen sjoege…

Wellicht valt het allemaal erg mee boven Berkheide, gelukkig maar.