Op dit moment wordt er een laatste controle gedaan door Ben over de resultaten van de broedvogeltellingen van 2021. Dit is nodig omdat we een gebied hebben waar de kavels strak tegen elkaar liggen, waardoor allerlei “randeffecten” ontstaan, met name bij de grotere vogels. Een Havik vliegt bijvoorbeeld jagend over half Berkheide zonder zich veel aan de grenzen te storen die wij bedacht hebben (hoe durft’ie!). Gevolg kan dan zijn dat de tellers van verscheidene kavels allemaal denken een broedende Havik te hebben…

Wat voor een seizoen hebben we gehad? Na een bloedhete voorzomer (juni) hebben we een aantal erg natte maanden achter de rug. Dit moet een flinke impact gehad hebben op de aantallen vogels zou je zeggen. Grappig is dat verschillende mensen die je spreekt verschillende percepties hebben over de vogelpopulaties van afgelopen jaar. Meten is nog steeds weten, dat toont maar weer eens het nut van al die inspanningen die we getroosten om iets te kunnen zeggen over de vogels in Berkheide inclusief het Panbos, de Coepelduynen en Lentevreugd.

Ik laat hier een aantal grafiekjes gezien van een aantal soorten die een belangrijke ontwikkeling doorgemaakt hebben in ons gebied, of die zeer karakteristiek zijn voor het duingebied. Ik probeer dus niet volledig te zijn, binnen afzienbare tijd zijn alle cijfers elders te zien op deze website. De cijfers zijn ook nog van voorlopige aard, gezien de eerder genoemde controle, maar veel zal er zeker niet gaan veranderen. Alle afbeeldingen zijn overigens afkomstig van het mooie grafiekprogramma binnen Avimap van Sovon.

De Vink. De Vink heeft de afgelopen jaren een stormachtige ontwikkeling doorgemaakt, vermoedelijk omdat de duinen langzamerhand aan het “dichtgroeien” zijn. De laatste jaren gaat de lijn echter weer naar beneden, 2021 is daar geen uitzondering op.

De Goudvink. Deze prachtige vink is een zeer schaarse broedvogel in ons gebied. Na enkele jaren zelfs helemaal weggeweest te zijn, heeft hij een bescheiden comeback gemaakt, maar het blijft tobben met deze soort. Dit jaar zijn er maar 2 broedgevallen geweest, helaas.

Gekraagde Roodstaart. Nog zo’n fraaie soort. Vanaf 2010 spectaculair toegenomen, ook landelijk. In 2021 is hij alleen veel minder geteld dan in het voorgaande jaar.

De Grasmus en de Fitis. We zien de Fitis al jaren in aantal achteruit gaan. Lang geleden liep je van Fitis naar Fitis, nu moeten we hele stukken duin doen zonder het liedje van de Fitis. De Grasmus is daarentegen steeds algemener geworden, zodat de laatste jaren het wel een wedstrijdje lijkt wie er dit jaar weer het algemeenste is. Het is duidelijk dat de Grasmus (alweer) heeft gewonnen dit jaar.

Boomleeuwerik. Ook zo’n spectaculaire stijger, net als de Vink. In 2021 ook een kleine terugval, net als bij de Vink. Ik ben erg benieuwd wat volgend jaar brengt. Je hoort de Boomleeuwerik op zoveel plaatsen zingen in het duin, dat je nauwelijks kan geloven dat deze nog algemener kan worden.

Als het over spectaculaire stijgers hebben, mag de Cetti’s Zanger natuurlijk niet ontbreken. Dit vogeltje met zijn explosieve manier van zingen “ontploft” in aantallen in ons duin, net als in de rest van Nederland. Jammer dat het grafiekprogrammaatje van Sovon niet doorloopt tot 2021 bij de Cetti’s. Ik heb daarom het stippenkaartje van deze soort hieronder toegevoegd, waarop te zien hoe het hele natte duin langzamerhand bezet wordt, en met 22 territoria gaat de stijging onverminderd door. Eén echt strenge winter en de Cetti’s is weer terug bij af, maar hoe waarschijnlijk is dit scenario nog?

De Nachtegaal heeft na een korte opleving van de twee voorgaande jaren toch weer een (kleine) dip in 2021 doorgemaakt.

Ook al zo’n succesverhaal, de Roodborsttapuit. De Tapuit verdween bij overal in het duin, maar dit tapuitje lijkt alleen maar toe te nemen. Hoewel, ook hier is een terugslag in 2021 te zien.

Ik besluit met de Blauwborst. Een opvallende stijger bij de start van de negentiger jaren, en een enorme daling in de jaren 2000. Vanaf 2008 komt deze soort weer terug, met alweer een dip in 2021.

Die achteruitgang in 2021 is bij alle hier besproken soorten te zien, met uitzondering van de Cetti’s Zanger. Het lijkt dus geen goed broedjaar geweest te zijn, maar dit is natuurlijk een kleine selectie van soorten.