De wintertelling van 14-15 december in Berkheide heb ik helaas moeten missen. Ik zat in Namibië. Ook mooi! Nederland was ver weg, hemelsbreed ruim 8.000 kilometer, maar ik voelde wel enige verbondenheid met ons land toen ik en mijn reisgenoten een aantal vogelsoorten zagen die bij ‘ons’ (Berkheide/Nederland/Europa) broeden en in Namibië overwinteren.

Boerenzwaluw, Gierzwaluw, Grauwe Vliegenvanger en Grauwe Klauwier hebben we het vaakst en het meest verspreid over het enorm uitgestrekte land gezien. Onze nummer één sinds jaar en dag maar voor hoe lang nog, de Fitis, zagen we ook regelmatig, net als Kleine Klapekster, Bijeneter en Steppe Buizerd. Wielewaal en Spotvogel zagen we minder vaak, en alleen in het grote wildpark Etosha kwamen we een keer een mannetje Grauwe Kiekendief tegen en een Scharrelaar. Vlak boven Windhoek zagen we op de valreep nog een Roodpootvalk.

In december is in Namibië de zomer al goed begonnen, wat te merken was aan de af en toe schrikbarend hoge temperaturen. Wat hebben die vogels een reis moeten maken om van die lekkere temperaturen te kunnen genieten! Ik vond die 8.000 kilometer met het vliegtuig al een hele bezoeking! Aan de kust (Walvisbaai) zagen we nog letterlijk tienduizenden steltlopers en sterns van het noordelijk halfrond die hier overwinteren (Visdief bijvoorbeeld, en Krombekstrandloper), maar bij deze erkende globetrotters spreekt die afstand toch minder tot de verbeelding dan bij bijvoorbeeld de nietige Fitis. Van de in Namibië overwinterende Fitissen zijn toevallig geen foto’s gemaakt tijdens deze reis, maar wel van een Spotvogel. Ook mooi! En misschien komt deze vogel wel uit onze contreien.

Spotvogel, Etosha, Namibië, december 2019. Foto: Laurens Steijn/Birding Breaks