In de Nederlandstalige nieuwsbrief Nature Today (Natuur Vandaag in het Engels) van 9 augustus stond het alarmerende bericht dat Nederland voor 40% van de plantensoorten te warm wordt, wat zou betekenen dat er 500 soorten uit Nederland gaan verdwijnen. O jee!

Maar als je even doorlas stond er in de kleine lettertjes ook dat er door de opwarming in Nederland 1000 soorten bij komen. Je zou zeggen: hoera! De balans wordt dus 500 soorten erbij! Tel uit je winst! De diversiteit in zuid-Europa is hoger dan in noord-Europa, dus als arealen van soorten naar het noorden verschuiven, neemt de diversiteit hier toe!

Maar nee, de toon van het verhaal was somber. En dat is precies wat me zo teleurstelt van sommige natuurbeschermers in Nederland, aangevoerd door onze nationale onheilsprofeet Arnold van Vliet: wel treuren bij soorten die verdwijnen, maar niet durven te juichen bij soorten die verschijnen. Zogenaamd zeker weten dat soorten verdwijnen, en tegelijk een heleboel vraagtekens plaatsen bij de kansen dat soorten verschijnen. Conservatisme en pessimisme?!

Hier een plaatje van de Kruisbladgentiaan, die volgens de berichten behoort tot de gedoemde soorten. Maar dat lijkt me sterk, waarover een volgende keer meer.